روح پروازگرم سیر کند در همه عالم

بیند از روزن دل جلگه و کوه و دره ها را

در سحر همچو نسیمی گذرم ازدل صحرا

تا به شادی شنوم بع بع آهو بره ها را

هیچگه بی مدد عشق به خلوت ننشینم

روز تنهایی خود یاد کنم خاطره ها را

با سیه دل سخن از مهر خدا سود نبخشد

نور خورشید نشاطی ندهد شب پره ها را

دست تدبیر خود و پنجه ی تقدیر یکی کن

تا گشایی به سرانگشت عنایت گره ها را...

نظرات شما عزیزان:

خسرو

ساعت8:41---26 آذر 1392

[وب سایت]

حمید رضا

ساعت12:49---25 آذر 1392

[وب سایت]

سلام و عرض ادب... بسیار زیبا... نمیدونم این شعر از کیه اما بسیار زیبا و پرمفهومه... تشکر و درود بر حسن سلیقه تون... واقعا همین طوره... هر حرفی برای یه آدمای خاصی پذیرش داره... دل های سیاه رو چه به خدا... چه به عشق... چه به فهم... خدایا ... سیه دلی رو از ما دور کن.... ممنون از حضور و نظرات سبزتون...
پاسخ:سلام.ممنون و تشکر فراوان از حضورتون.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

برچسب‌ها: